Dag 14: Uitdagingen

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Eind van de ochtend hebben we een heel stuk met Moo gelopen. Het gebied waar ons huisje ligt, samen met nog een stuk of 10 andere, ligt in een vallei met een riviertje, middenin een prachtig heuvelachtig bosgebied met dennenbomen, heide en bosbessen. Het is daar heerlijk wandelen, je komt helemaal niemand tegen en het is helemaal stil, op wat vogels na. Lotte ging tussen 13.00 en 15.30 uur paardrijden. Het was weer een leuke rit met ook nog een koffiestop onderweg.
Na terugkomst hebben we de surströmming geprobeerd. Het viel niet mee om het blik open te krijgen zonder blikopener, maar met het zakmes kwamen we een heel eind. Toen er eenmaal een opening in het blik zat, was de geur niet te harden! Het was afschuwelijk, een lucht van stinkende rotte vis! Er kwamen uit elkaar vallende harinkjes uit het blik, volledig verrot en slijmerig. Deze dienen we te verorberen volgens traditie met aardappeltjes en melk. Wij kozen voor aardappelsalade en water, maar gadverdamme wat was dit goor. Het smaakt heel zout en vissig maar ook ernstig verrot. Je moet er spontaan van overgeven. We hielden het nog net binnen.
Dan maar weer even een wandeling gemaakt. Het was weer zo stil langs het riviertje, totdat.. we een kraanvogel zagen en hoorden! Echt mooi.
Bij terugkomst bleek Moo een driedubbele vishaak in d'r poot te hebben. Die heeft ze vast opgelopen toen ze zoals altijd het water in wilde, tussen de struiken door. De vishaak was er met geen mogelijkheid uit te krijgen, door de weerhaakjes. Morgen maar op zoek naar een dierenarts... we hebben er al een gevonden op 20 min rijden in Habo.
Jullie zien het: nooit een saai moment hier!